TURIZAM CETINJA

NJEGOŠEV MAUZOLEJ – nalazi se na 13 kilometru puta Cetinje – Lovecen. Mauzolej je smjesten na planini Lovecen odnosno na koti koja se zove Jezerski vrh, na visini od 1 660 metara. Njegosev mauzolej gradjen je u vremenu od 1969. – 1974. godine, a u njegovu izgradnju utroseno je nekoliko tona kamena. Mermerna gradjevina djelo je svjetski poznatog vajara Ivana Mestrovica i brojnih graditelja, a ovaj, kako se sve cesce naziva - mermerni kolos, postavljen je na mjestu nekadasnje kapele, gdje je Njegos prvobitno bio sahranjen.

Kada se stigne do samog vrha Lovcena, gdje se nalazi monumentalni mauzolej, docekace Vas predivan pogled na Bokokotorski zaliv. Kad je vrijeme lijepo i bez izmaglice, mogu se vidjeti i djelovi Italije, Albanije kao i nekih planina u Srbiji.

U predvorju Njegosevog mauzoleja stoje dvije kamene karijatide: majke i kcerke, teske po 7, 5 tona. U procelju mauzoleja smjestena je grandiozna figura Njegoseva, izradjena od najljepseg i najboljeg kamena teska 28 tona, a nad njom se nalazi suri orao rasirenih krila. Dolje u kripti mauzoleja nalazi se Njegosev grob. Mermerni sarkofag sa posmrtnim ostacima najveceg pjesnika i filozofa Crne Gore XIX vijeka sagradjen je od finog bijelog mermera. Sa zasvodnjene kripte svjetlucaju zlatna zrna. Za ukrasavanje svoda utroseno je 18 kg zlata, koje je rasprseno u 27. 000 zrna, svuda po zidovima kripte. Na nadgrobnoj mermernoj ploci pise „Njegos 1813. – 1851“. Posebno u ljetnjem periodu mauzolej na Lovcenu, dnevno posjeti vise hiljada turista.

TURIZAM CETINJA

Cetinje, ukljucujuci i planinu Lovcen predstavlja izdvojenu kulturnu cjelinu, koja je dio kulturno – turisticke zone. Na Cetinju ima 55 kategorisanih spomenika kulture, medju kojima je 10 od izuzetnog znacaja. Najveci dio spomenika skoncentrisan je u gradu, i skoro su svi u funkciji. To su uglavnom danas - muzeji, galerije, vjerski objekti i kulturne institucije.

CETINJSKI MANASTIR – nalazi se u neposrednoj blizini Dvorca kralja Nikole i Njegoseve Biljarde. Predstavlja najvaznije svetiliste u gradu. Sagradio ga je 1701. godine vladika Danilo Petrovic. Manastirski kompleks danas je centar crnogorske duhovnosti i kulture. Ima jednobrodnu crkvu skromnih dimenzija, posvecenu Presvetoj Bogorodici. Tu je i ikonostas iz XIX vijeka rad grckih majstora. U crkvi je civot sa mostima Sv. Petra Cetinjskog, a ispred crkve grobovi knjaza Danila i vojvode Mirka Petrovica. Sa sjeverne strane manastira je i celija Sv. Petra Cetinjskog, a juzno su dvospratni manastirski konaci. Manastirski muzej smjesten je u Njegosevom konaku, koji je po bogatstvu i raznovrsnosti eksponata svojevrsna muzeoloska institucija. U odajama muzeja se nalaze vitrine u kojima se cuvaju vrijedni i dragocjeni eksponati, od kojih su pojedini izradjeni i od plemenitih materijala.

Medju poznatijima izdavajaju se: epitarhij Save Petrovica iz XIII vijeka, kruna Stefana Decanskog iz XIV vijeka, barjak Balsica XV vijek i simboli Crnojevica takodje XV vijek. Pored crkvenih odezda gospodara crnogorske dinastije Petrovic, u muzeju se cuvaju i kolekcije predmeta sa djelima primijenjene umjetnosti od kojih su mnogi napravljeni od zlata, srebra, sa ukrasima od poludragog i dragog kamena. Medju ostalim eksponatima muzeja su i razni drveni krstovi (XVII – XVIII vijek) te zbirke rukopisnih knjiga, jevandjelja, medju kojima se izdaja Divosevo jevandjelje iz sredine XIV vijeka i primjerak prve juznoslovenske stampane cirilicne knjige - Oktoih, prvoglasnik iz 1494. godine. Takodje, u muzeju postoji i bogata zbirka ikona iz XVII i XIX vijeka.

CRNOGORSKA NARODNA NOŠNJA

Ovo je jedan od najpoznatijih crnogorskih brendova.

Crnogorska narodna nošnja

Crnogorska narodna nošnja je izuzetno raskošna, elegantnog kroja, smjelih kombinacija boja sa bogatim zlatovezom.

Muška nošnja se sastoji od bijele košulje, plavih širokih gaća, bijelih dokoljenica, nazuvaka, opanaka ispreplijetanih oputom, crvenog džamadana sa ili bez rukava, svjetlozelenog gunja ili tamnozelene dolame, crvene dušanke bogato ukrašene, koja se oblačila preko gunja. Preko gunja ili dolame oblačio se i jelek, sam ili sa tokama. Oko struka se nosio kožni pojas silav, oko kojeg se više puta omotavao svileni pojas - trombolos. Uz nošnju se nosila i kapa sa crnim rubom (deravija) i crvenim poljem (tepelak) na kome se zlatovezom izrađivao crnogorski grb, inicijali vlasnika ili drugi simboli. Za pojasom se nosilo oružje, par pištolja i jatagan, a preko ramena duga puška, džeferdar ili arnautka.

Ženska nošnja se sastoji od svilene košulje ukrašene vezom, ispod koje se nosio bustin - potkošulja bez rukava, duge svilene suknje, svjetlozelenog koreta bez rukava, dokoljenica i opanaka. Đevojke su na glavi nosile kapu, a žene raznobojnu ili crnu maramu, zavisno od životnog doba. Oko struka se nosio srebrni ili pozlaćeni pojas - ćemer, kovan ili rađen u tehnici filigrana.

TRADICIONALNA CRNOGORSKA KUHINJA

Crnogorska trpeza

Dobro došli dragi gosti. Za predjelo se u Crnoj Gori služi meza, a u mezi: njeguški pršut, kastradina, goveđi košet, sušeni šaran, pljevaljski sir, crmnički sir, durmitorski kajmak, kučki sir, barske masline. Sad izvolite čašu loze koja se toči sporo, ali se mora isprazniti brzo i bezrezervno.
Uz tradicionalna jela planinskog i kontinentalnog dijela, kačamak, poparu i cicvaru, nećete pogriješiti ako pojedete janjetinu i krumpir ispod sača (peke).

Juhe
U Crnoj Gori se možete okrijepiti bistrom juhom ili supom, čorbom i kašom. Bistre juhe (kokošja, goveđa, janjeća) se služi kao aperitiv glavnom jelu za središnjeg dnevnog obroka, ručka.
Okrjepljujuće čorbe (čorbe od koprive, čobanska krem juha od vrganja, otkos čorba, čorba od crnjaka) i kaše (ječmena kaša s gljivama, kaša s gljivama, kaša od rezanaca) mogu poslužiti i kao dostatno samostalno jelo.

Glavno jelo
Nadam se da niste sasvim siti, jer smo tek stigli do glavnog jela. Pripremite se za glavni užitak u: kuhanoj janjetini (bravetini), janjetini u mlijeku, kačamaku, kuhanoj krtoli (krumpirovim polama serviranim s jogurtom, sirom ili vrhnjem), japracima, mahunama, "čorbastom pasulju" s dimljenim kobasicama, salamama ili rebrima, ćuftama (mesnim okruglicama), đuveču, musaki od krumpira (s mljevenim mesom), sarmi, satarašu (usitnjeno prženo povrće), pilavu, priganicama, mediteranskim specijalitetima s obalnog južnog dijela Crne Gore: lignjama, salatama od hobotnice, tunom i drugim morskim ribama, školjkama, škampima..., ribljim specijalitetima: sušenom ukljevu, dimljenom krapu (delikatesa), karašu, šaranu, skakavici, jegulji i pastrvi.

U slučaju da je vaš domaćin pobornik "crnogorskog fast fooda", ponovo ste jako dobro prošli. Očekujte jela s roštilja: ćevape, pljeskavice i ražnjiće, ali i ružmarinom, lovorom, češnjakom, peršinom, maslinovim uljem i domaćim limunom "namirisane" riblje specijalitete.

Salate
Bogatstvo crnogorske trpeze upotpunjavaju i osvježavaju salate: salata od rajčice (paradajz salata), zelena salata često s dodatkom listova mladog luka, miješana salata od paprike, zelene i crvene rajčice, zelja, mrkve i drugog povrća, ajvar, kiselo zelje, turšija ili kiseli krastavci, dio tradicionalne crnogorske meze.

Desert
Bogat crnogorski obrok prati i bogat izbor deserata. Uživajte u niskokaloričnom svježem ili suhom voću ili nešto složenijim, kaloričnijim, ali i slasnijim desertima: priganicama (servirane sa sirom, džemom ili medom), krofnama i palačinkama, baklavama, tulumbama, krempitama, šampitama i štrudlama.

Zaokružili smo jedan obrok, ali nam još puno crnogorskih jela nedostaje:

Kruh, hljeb ili ljeb
Kruh u crnogorskoj prehrani ima važnu ulogu. Jede se uz gotovo svaki obrok, a najzastupljeniji su pšenični, raženi i kruh iz ječma.

Piće
Turska kava nezaobilazan je dio rituala gošćenja u Crnoj Gori. Uz tursku kavu pije se i espresso, mineralna voda (kisela), boza, mezgra, sok od grožđa i šipka.
Položaj, geografske odlike i klima Crne Gore pružaju savršenu podlogu za proizvodnju aromatičnih crnogorskih žestica. Najpoznatije jesu šljivovica i lozovača (lozova rakija, loza). Nikšićko pivo je nezaobilazan dio rituala pivopija.

TRADICIONALNA CRNOGORSKA KUHINJA

Najveći dragulj crnogorske kuhinje jesu Crnogorci. Oni su izvrsni domaćini i na njihovoj trpezi će se naći sve što se uopće može zamisliti. Najbolje što vam se u kulinarskom smislu može dogoditi je da budete gost u Crnoj Gori. To je odredište za prave hedoniste, izjelice i sladokusce, stoga isključite "kalorimetar" i uživajte. Zahvaljujući sporom prodiranju globalnih brandova, crnogorska kuhinja održala se u gotovo tradicionalnom obliku uz podrazumijevajuće kulinarske utjecaje susjednih zemalja. U Crnoj Gori se u hrani uživa polako.

Abeceda tradicionalne kuhinje

Zaželite li se tradicionalnih jela, Crna Gora će ispuniti sva vaša očekivanja. Evo što ćete naručiti, pojesti ili jednostavno morate probati:

Cicvara je jelo od mladog kravljeg sira ili kajmaka i brašna, koje miješanjem oslobađa mast. Namjeravate li se poslije toga baviti kakvim teškim fizičkim radom, cicvara će vas opskrbiti dovoljnom količinom energije.
Čorba se u Crnoj Gori priprema uglavnom uz rezance, krumpir ili povrće, a često i kuhano meso. Probajte čorbu od koprive.
Jagnjetina ispod "sača" priprema se ispod sača ili metalnog poklopca koji se prekriva žarom i pepelom. Prednost tako pripremljenog jela je ravnomjerna pečenost i zadržavanje arome jela.
Jagnjetina u mlijeku je jelo i za najsvečanije prigode. Janjeće meso se kuha u domaćem mlijeku s dodatkom začina i krumpira. Janjetina kuhana u mlijeku gubi svoj intenzivan okus pa jelo preporučujemo i svima onima koji nisu zaljubljenici u janjetinu.
Japraci ili raštan (pogledaj niže) s dodatkom junećeg mesa, riže, papra i suhog mesa.
Kačamak je kaša od pšeničnog, heljdinog, ječmenog i kukuruznog brašna, koja se jede sa sirom i kiselim mlijekom.
Njeguški pršut, kobasice i pečenica (iz okolice Cetinja) pripremljeni su od kvalitetnog mesa koje iziskuje neprestanu brigu i skrb. Suši se isključivo na bukovini po nekoliko mjeseci. Uz njeguški pršut koji nekad nije bio kuriozitet ni na europskim dvorovima, a ostao je razvikan do dan danas, jede se njeguški suhi sir i pije domaća loza. Njeguška kobasica se isto tako suši, a rezultat je izuzetan ukus kobasica.
Popara je jelo iz komada kruha s mlijekom, uljem i sirom. Vrlo ukusno i gotovo sukladno tome kalorično.
Punjene paprike, sarma, đuveč i pilav, proslavljena su jela koja uz Crnu Goru kulinarsku magiju daju i drugim balkanskim zemljama i ne traže šira objašnjenja.
Raštan, jelo iz kupusnjača, s bijelim krumpirom i začinima.

DVORAC KRAJLA NIKOLE BAR

Dvorac kralja Nikole

Pred dvorcem je bio izgradjen i veliki drveni gat, koji je služio za pristajanje brodova i jahti.

U periodu od 1866. do 1916. godine i sam je imao deset jahti. Jednu od njih, “Sibil” ku­pio je od romanopisca Žil Verna, a njegova posljednja jahta “Rumija” potopljena je 1915. godine na mjestu današnje gradske marine od strane austro-ugarske topovnjače.
Danas je dvorac Zavičajni muzej. U parku dvorca lociran je voz “Ćiro” sa dvije lokomotive i dvoje putničkih kola, od kojih su jedna bila salonska kola kraljevske porodice, kao sjećanje na željezničku prugu Bar Virpazar, koja je puštena u saobraćaj još 1908. godine. To je bila prva željeznička pruga u Crnoj Gori uskog kolosjeka (dužine 43 km.) i prolazila je kroz tunel, koji je bio dužine 1969 m. Ovom prugom saobraćaj se odvijao do 1959. godine.
Ovdje je i veliki cvjećarnik posebnog oblika nerđajuće konstrukcije, poklon italijanskog kralja Emanuela, koji danas služi kao ugostiteljski objekat pod nazivom “Knjaževa bašta”.

Izgrađen je 1885. godine, na samoj morskoj obali. Sastoji se od velikog dvorca, malog dvorca, kapele, stražarnica i zimske bašte. Godine 1910. dozidana je i prostrana plesna sala. U sklopu dvorca nalazi se i park sa velikim brojem mediteranskog rastinja (izmedju ostalog i plutino drvo).

GRAD BAR

U posljednje vrijeme Bar je postao vrlo interesantna turistička destinacija, a turizam prioritetni privredni sektor. Bar trenutno raspolaže sa 4.000 smještajnih jedinica u 30 hotela, oko 2.000 ležaja u turističkim naseljima, 1.000 u odmaralištima i oko 25.000 ležajeva u privatnom smještaju.

Po zvaničnim podacima Turističke organizacije Bar barsku rivijeru je tokom 2008. godine posjetilo 122.251 turista, 12,57% više nego prošle godine, a ostvareno je 923.729 noćenja, 27.98% više u odnosu na 2007. U ukupnom turističkom prometu u Crnoj Gori, Bar posjeti 10.79% od ukupnog broja turista a ostvari se 12,66% od ukupnog broja noćenja.

Polako ali sigurno, turistički potencijali Opštine Bar sve više se nameću na probirljivom svjetskom tržištu. U odnosu na ostale primorske gradove Bar je jedinstven, jer svojim gostima zaljubljenicima u sportove na vodi-nudi uživanje i na moru i na jezeru, zahvaljujući marinama u Baru i lučici na Virpazaru na Skadarskom jezeru.Lokalna nautička zajednica omogućava i ronilačke izlete na lokalitete potopljenih brodova u barskom zalivu,a od ovog ljeta iz barske marine je moguće otići i u elitni ribolov -na pučinu,gdje se lovi sabljarka i tuna.

Ljubitelji trekinga-planinarenja i pješačenja u prirodi,zahvaljujući precizno obilježenim pješačkim stazama mogu se uvijeriti u ljepote obronaka Sutormana,Rumije i Lisinja,dok vinski sladokusci u Crmnici neće odoljeti čarima vinskih cesta koje vode do podruma proizvođača najfinijeg"vranca"u ovom dijelu Evrope.

Sportski turizam u Baru je,takođe,u zamahu jer veliki broj sportista dolazi da u idealnim vremenskim uslovima i na nultoj nadmorskoj visini,provede pripreme za velika takmičenja.

Zahvaljujući velikom trudu Turističke organizacije Bara,svi ovi kvaliteti grada pod Rumijom promovisani su na svjetskim sajmovima turizma od Moskve do Londona.

LEGENDA O VLADIMIRU I KOSARI

Vladimirov krst čuva se u bratstvu Androvića kao najveća relikvija. Svake godine, na dan Sv. Trojice, krst se iznosi na vrh Rumije na mjesto gdje se, po predanju, nalazila crkva. U narodu postoji običaj da učesnici procesije ponesu sa sobom po jedan kamen, jer po predanju crkva će se sama obnoviti kada bude dovoljno kamenja. Učesnici procesije su pripadnici sve tri vjeroispovjesti.
Nakon rušenja crkve Sv. Marije pronađen je krst, koji se danas nalazi u posjedu bratstva Andrović. Krst je visine 45 cm, širine 38 cm, debljine 2,5 cm, napravljen je od drveta, a spolja okovan pozlaćenim listovima. Mjesto gdje se on čuva znaju dva najstarija člana porodice.
Krst je vezan za dukljanskog kneza Vladimira (980 - 1016. g.) čija se prestonica nalazila u Krajini (Ostrosu). U ratu sa makedonskim carem Samuilom 997. g, knez Vladimir je zarobljen i odveden u tamnicu u Prespi. U lijepog dukljanskog kneza zaljubila se ćerka cara Samuila, Teodora (Kosara), koji joj se učini "slađi od meda i sađa" i kaza ocu da će skočiti u jezero ako je ne uda za Vladimira. Ubrzo su se vjenčali i živjeli u dvorcu, nedaleko od manastira Prečista krajinska na Skadarskom jezeru.
Nakon smrti, cara Samuila nasleđuje Vladislav, koji ubrzo poziva kneza Vladimira da ga posjeti u Prespu i kao znak da mu se ništa neće dogoditi, šalje mu zlatni krst. Znajući da je Vladislav prevrtljiv, knez Vladimir zatraži da mu pošalje drveni krst, jer "na njemu je Spasitelj razapet". Vladislav uputi tri monaha sa drvenim krstom, ali čim je Vladimir došao u Prespu, bio je ubijen na vratima crkve. U trenutku pogubljenja imao je drveni krst u rukama, sa kojim je i sahranjen u Prespi.
Vladimirova žena Kosara je njegovo tijelo pre­nijela u manastir Prečista krajinska, zamo­našila se i poslije smrti po svojoj želji je sahranjena pokraj Kneza. Knez Vladimir je proglašen za sveca.

KULTURA BARA

Grad bogate prošlosti ima brojne kulturno-istorijske spomenike od kojih su najznačajniji : ostaci starog grada sa mnogobrojnim vjerskim objektima, dvorac kralja Nikole, manastir Prečista krajinska u Ostrosu, manastiri Starčevo, Beška i Moračnik i tvrđava Grmožur koji se nalaze na ostrvima na Skadarskom jezeru, barski Trikonhos, ostaci ratačke opatije, tvrđava Nehaj kao i drugi mnogobrojni vjerski i sakralni objekti.

Jedan od najkarakterističnijih istorijskih spomenika po kome je Bar poznat i van granica naše zemlje je i drvo masline staro preko 2000 godina koje se nalazi na Mirovici, u podnožju Starog grada.

Bar je, pored toga, prepoznatljiv i po kulturnim manifestacijama lokalnog i međunarodnog karaktera. Među najpoznatijima su Barski ljetopis, TV festival, Susreti pod starom maslinom, Maslinijada, Dani vina i ukljeve itd.

BAR

Područje barske opštine se nalazi na jugu Crne Gore,između Jadranskog mora i Skadarskog jezera,oivičeno budvanskom,cetinjskom i ulcinjskom opštinom,dok je sam grad Bar na 42°6` geografske širine i 19°6`geografske dužine uz nadmorsku visinu od četiri metra.Barsko kopneno područje ima površinu od 506km2,a sa pripadajucom vodenom površinom Skadarskog jezera od 128km2(od albanske granice do Poseljana)zauzima ukupan prostor od 633km2.Bar je od Otrantskih vrata udaljen samo 180 km vazdušne linije,a pošto je preko Otrantskog zaliva povezan sa srednjim i istočnim Mediteranom i lukama svih kontinenata,ima kraće i neposrednije veze sa svim pristaništima na obalama Sredozemnog mora,u odnosu na bilo koju luku na istočnoj obali Jadrana.

Najviša tačka opštine je vrh planine Rumije,na nadmorskoj visini od 1593m.Barska opština ima 83naselja i prema popisu iz 2003 godine 40.037 stanovnika.Podijeljena je u dvanaest mjesnih zajednica.Bar je poznat po multietničnosti.Njegovo bogastvo čini 25 nacionalnosti koje naseljavaju ovaj prostor.Bar ima prosječno 270 sunčanih dana u toku godine i spada među najsunčanija mjesta južne Evrope.. Bar ima više od 46 kilometara morske obale,sa dvadesetak plaža,dužine oko devet kilometara. Najveća dubina mora ispred Bara je 430 m,prosječna julska temperatura mora je 23,2C,salinitet 38,2 promila,providnost pet metara ,a plimski talas 30-48cm.

U okolini Bara nalazi se nekoliko manjih rijeka. Najbliže gradu su Rikavac(17km)i Željeznica (19,5km),koje se ulivaju u Jadransko more. Opštini Bar pripada i 128km2 površine Skadarskog jezera,čija je prosječna površina oko 450km2. Dužina obale Skadarskog jezera koja pripada Baru iznosi 65km,od čega 15km pripada ostrvima ,a samo je 3 km obale pogodno za razvoj turizma. Najpoznatija plaža na toj obali je Murićka plaža,dužine 500m i površine5.000m2. Okolina Bara je bogata mediteranskom vegetacijom.U Baru ima oko 85 000 stabala i masline i oko 40 000 stabala agruma. Kod Starog Bara u Tombi (Mirovica) nalazi se maslina stara više od 2000godina.

Klimu karakterišu duga i topla ljeta,srednja godišnja temperatura od 15,5°C,u julu 23°C,a u januaru 10°C.Bar se nalazi na samo 75 km od glavnog grada Crne Gore Podgorice,a na udaljenosti od po 70 km,nalaze se dva aerodroma-Podgorica i Tivat.Bar je veza Crne Gore sa svijetom,jer je granična opština,koja je Jadranskim morem vezana sa Italijom.

DOGAĐAJI U KOTORU

Internecionalni Festival Mode

Tokom jula Kotor je sve više prepoznatljiv i po modnim dešavanjima. Festival mode traje nekoliko dana i okuplja modne kreatore iz Crne Gore okruženja i inostranstva. Najzastupljeniji, su ipak renomirani italijanski kreatori i njihove najnovije kreacije. Smotra mode u Kotoru traje već nekoliko godina, a do sada su se na njoj, izmedju ostalih, predstavili : Dolce Gabanna, Pal Zileri, Prada, Armani, Ferre, Versace... Pored ljubitelja savremenih modnih trendova i lijepog oblčcenja, tih dana Kotor je i stječište biznismena, glumaca, vlasnika modnih kuća i ostalih ličnosti iz svijeta dzet seta.

Bokeljska Noć

Još jedna avgustovska manifestacija prepoznatljiva u Kotoru, po defileu čamaca, koji se danima prije toga ukrašavaju. Uredjivanje čamaca podrazumijeva i takmičenje, medju njihovim vlasnicima, u ideji kojom se prilikom ukrašavanja vodi. čamci krstare duž kotorske luke, u defileu, ukrašeni svjetiljkama. Uporedo sa ukrašenim brodićama, koja se jedna za drugom lagano kreću, na kotorskim trgovima traje zabava uz pjesmu, igru i veselu atmosferu. Na kraju večeri bira se najljepše uredjena barka, a Bokešaka noć završava se svečanim vatrometom.

DOGAĐAJI U KOTORU

Dani Kamelije

Manifestacija, za koju se vrijedne kotorske domacice i uzgajivacice cvijeca iz Boke Kotorske pripremaju cijele godine.Ta manifestacija se odrzava u martu. U cast lijepog cvijeta kamelije, koji tokom proljeca krasi skoro sve kotorske baste, odrzavaju se izlozbe cvijeca, likovne izlozbe, pozorisne predstave i drugo. Ipak, najznacajnije je istaci da program manifestacije ukljucuje „Bal kamelija“ i izbor Dame kamelije. To je obicno neka od poznatijih zenskih licnosti, koju drustvena angazovanst, te pozrtvovanja i ostvarenja u prethodnoj godini kandiduju za titulu „ Dame kamelije “. Na toj smotri okupi se veliki broj kulturnih poslenika, postovalaca cvijeca i uzgajivaca kamelije.

Festival Pomorskog Filma

Vec nekoliko godina u Kotoru se tokom mjeseca juna, odrzava revija filmova koji su napravljeni da bi promovisali bogatstvo morskog akvatorija Crne Gore i putem filmskog platna posjetiocima docarali podmorje i cari ronjenja i istrazivanja morskog dna. Osim fimova iz Crne Gore na reviji se prikazuju i filmovi o podmorju iz zemalja iz okruzenja i nekih evropskih drzava.

Kotorske Ljetnje Feste

Traju tokom jula. Za ljubitelje lijepog zvuka, klasicne i duhovne, kamerne te instrumentalne muzike, najinteresantija je muzicka svecanost KOTOR PRO ARTE. Tu manif

estaciju obiljezavaju koncerti koji se uglavnom odrzavaju u kotorskim crkvama, i koncertnim dvoranama. Poklonici kulture u mogucnosti su da odslusaju mnoge koncerte velikih svjetskih muzickih stvaralaca. Dvorane za koncertna muziciranja u Kotoru, tih dana, ispunjene su zvucima glazbe koja je nekada izvodjena na evropskim dvorovima.

DOGAĐAJI U KOTORU

Svečanosti povodom dana Sv.Tripuna

Nedavno obnovljena tradicija, koja potice jos iz IX vijeka. Svecanosti u slavu zastitnika grada Sv.Tripuna, pocinju krajem januara, a zavrsavaju se prvih dana februara. Na lokaciji ispred stare kotorske Katedrade Sv.Tripuna, Bokeljska mornarica najprije izvodi kolo, zatim slijedi misa, te procesija kroz grad. Svecanosti prati i smotra crkvenih horova, gradska muzike, i plesovi folklornih drustava. Vjernici i postovaoci kulta Sv. Tripuna mogu se i pokloniti mostima koje se cuvaju u istoimenoj kotorskoj katedrali.

Kotorski Karneval

Odrzava se u februaru. Tradicija pravljenja karnevalskih festa, prekinuta je u periodu II svjetskog rata. Organizovanje karnevala, nanovo je pocelo 60-tih godina XX vijeka, i traje sve do danas. Karnevalsko slavljenje i zabava u Kotoru se izvorno zove FESTANJE. Mjesecima prije karnevala siju se originalne maske. Kako je maska parodija na stvarnost, maske su iz godine u godinu sve interesantnije. Osim karnevala, desavanja na kotorskoj rivi, ulicama, pjacetama, u hotelima, a ukljucuje i maskenbale za djecu i odrasle, uz degustaciju specijaliteta kotorske kuzine, muzicke koncerte i pozorisne predstave.Tradicionalne kotorske karnevalske feste najveca su zabavna manifestacija u Crnoj Gori. Kotorski karneval posjeti nekoliko hiljada ljudi. Osim karnevalskih trupa iz Kotora i drugih primorskih i gradova Crne Gore, u Kotorskom karnevalu ucestvuju i mnoge karnevalske grupe iz Evrope i svijeta.

DOGAĐAJI U KOTORU

Vjerni pobornici kulture, pa i organizatori manifestacija na otvorenom, vec godinama se trude da u Kotor dovedu sto veci broj turista i gostiju, koji su i vise nego odusevljeni brojnim desavanjima, kakve su tradicionalne kotorske manifestacije: karnevali, maskenbali, ribarske ili vjerske feste, brojna kulturna desavanja namijenjena pripadnicima svih generacija. Ukoliko ovo budu razlozi i za Vasu posjetu Kotoru, onda cete brzo i lako, na jednom mjestu, u jednom gradu osjetite vedrinu, raspolozenje, i ispuniti svoja cula pozitivnom energijom. Kotorani ce se sloziti u ocjeni da kalendarska godina u njihovom gradu, pocinje pozitivnim vibracijama, doprinoseci tako da svi naredni dani u Kotoru budu provedeni u slavlju i veselju.

ZABAVA U KOTORU

Od svih gradova na Crnogorskom primorju, po broju kafica Kotor je na prvom mjestu. Pored gradskih kafica, veliki je i broj kafe basti smjestenih uglavnom duz obale, posebno su omiljeni u ljetnjim nocima. Njih najcesce posjecuju mladi zeljni zabave i brzog tempa zivota, ali se u njima nerijetko sretnu i ljudi starije zivotne dobi, koji zele osjetiti duh mladosti, popiti kapucino, expresso ili nes-cafe, kakva se samo sluzi u kotorskim kaficima i na kafe terasama. U blizini Starog grada, smjestena je najpoznatija kotorska diskoteka „Secondo porto“, koju mladi i svi zeljni savremenih muzickih plesova i popularne muzike posjecuju u kasne vecernje sate. Diskoteka garantuje potpuni ugodjaj, relaksaciju i opustanje. Tokom ljetnjih mjeseci radi i jos jedna diskoteka Malibu. Tako da je nocni zivot vrlo aktivan. Za one koji su zasli u ozbiljnije godine zivota, Kotor nudi i lijepe objekte poput terasa na otvorenom, u kojima se sluze tradicionalni crnogorski specijaliteti. U Kotoru je i veci broj restorana koji nudi raznovrsne ukusne riblje specijalitete, u kojima takodje mozete provesti ugodne veceri u prijatnoj i intimnoj atmosferi sa voljenom osobom ili bliskim prijateljima. U pristojnim restoranima uz zvuke starogradske muzike, mediteranskih nota i tradicionalnog zvuka crnogorskog melosa zagarantovan je vrhunski provod.

Kotor je specifican i po tradicionalnom duhu njegovih mjestana. Vrcavi duh Kotorana primjetan je na svakom mjestu u gradu, a najinteresantnije je kotorsko glasno razgovaranje, prilikom susreta starih i novih prijatelja, ili lokalnim jezikom receno CAKULANJE. Zabavni zivot u Kotoru osobenim cine i veliki broj muzickih koncerata, koji se organizuju u jednom broju muzeja, kotorskih starih crkava, i dvorana za koncertna muziciranja. Tokom ljetnjih mjeseci u Kotoru se organizuje veliki broj ribarskih festi, karnevala, ljetnjih veceri u kojima se priredjuju razne vrste zabave od djecijih i manifestacija za mlade do muzickih i predstava za odrasle.

KOTOR

Istorija

Kotor je prvi put bio naseljen u vreme antičkog Rima, kada je bio poznat kao Acruvium i bio deo rimske provincije Dalmacije. Ascrivium ili Ascruvium prvi put se pominje 168. p. n. e..
Kotor je bio utvrđen još od ranog srednjeg veka, kada je imperator Justinijan I sazidao tvrđavu iznad Ascrivium-a 535, posle proterivanja Gota, a drugi grad je verovatno sazidao Konstantin Porfirogenit u 10. veku na visijama iznad grada. Grad su 840. poharali Saraceni.
Godine 1002. opljačkali su ga Bugari, a kasnije ga je makedonski car Samuilo predao Srbiji, ali je grad, pod zaštitom Srbije, a u savezu s Dubrovnikom, sačuvao nedirnutim svoje republikanske institucije, i svoje pravo da zaključuje ugovore i učestvuje u ratu. U to vreme on je već bio episkopsko sedište a u 13. veku su ustanovljeni dominikanski i franjevački manastiri da spreče širenje bogumilstva
U 14. veku trgovina grada Cattaro, kako je tada zvan, konkurisala je dubrovačkoj i izazivala zavist Venecije. Treba spomenuti da je grad Kotor imao statut iz 1301. godine, kojim se dokazuje da je uvijek imao status grada. Za vrijeme dinastije Nemanjića, Kotor je uživao veliku autonomiju i povlastice. Pad Srbije 1389. ostavo je grad bez zaštite, i pošto je naizmenice padao u ruke Mlečana i Mađara, konačno je 1420. došao pod mletačku vlast.
Kotor su opsađivali i Turci 1538. i 1657, posećivala ga kuga 1572, a gotovo je uništen u zemljotresima 1563 i 1667. Po Sporazumu iz Kampoformija iz 1797. prešao je u ruke Austrije; ali je 1805, po Požunskom miru, dodeljen Italiji, da bi konačno postao deo francuskog carstva 1810.
Godine 1814, grad je vraćen Austriji posle Bečkog kongresa. Pokušaj prisilnog regrutovanja stanovništva, napušten 1869, ali uspešan 1881, izazvao je dve kratkotraje pobune među Krivošijama na zapadnoj strani planine Orjena, za koje vreme je Kotor bio sedište austrijskog štaba.
U Prvom svetskom ratu Kotor je bio poprište žestokih borbi između Crne Gore i Austro-Ugarske. Posle 1918. Kotor je postao deo Jugoslavije, a posle 1945. deo tadašnje Socijalističke Republike Crne Gore u okviru socijalističke Jugoslavije.
Do početka 20. veka Hrvati su u Kotoru i drugim mestima Boka kotorske činili većinu, dok su drugu veliku etničku grupu činili Srbi. U proteklom veku procenat Hrvata je u ovom području naglo opadao, tako da danas većinu stanovništva čine Crnogorci i Srbi.
15. april 1979. godine, Kotor je doživio užasan zemljotres... i ostali gradovi Crne Gore i cijele Jadranske Obale su pretrpili znatna oštećenja. Rekonstrukcija je trajala 10 godina, pa i više za određena važna zdanja: Katedrala Svetog Trifuna, Crkva svetog Luke, Kneževa palata itd.

KOTOR

Kotor je gradsko naselje u opštini Kotor u Crnoj Gori na obali Bokokotorskog zaliva. Prema popisu iz 2003. bilo je 1.331 g.


Istorija
Stara mediteranska kotorska luka, okružena gradskim zidinama, je vrlo dobro sačuvana i pod zaštitom je UNESKO-a, kao svetska kulturna baština. Između 1420-1797 Kotor je sa okolinom pripadao Veneciji pa je venecijanski uticaj ostavio trag na gradskoj arhitekturi. Kotorski zaliv (Boka kotorska) jedan je od najdubljih i najdužih zaliva na Jadranskom moru pa se često naziva najjužnijim fjordom Evrope. U stvari, to je potopljeni kanjon reke. Litice Orjena i Lovćena natkriljuju grad.
Poslednjih godina sve je veći broj turista.tanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1.401 stanovnika.

CRNA GORA

EAST FRONT - IRVASI - PIRATI - UNITED MINERS

Prva organizovana navijacka grupa u Pljevljima bila je East Front,koja je u 90-im godinama aktivno bodrila Rudar.Grupa je bila smjestena na istoku,na otkrivenoj tribini.Dobro je poznat trans East Front bijelim slovima na crnoj pozadini!!!Grupa je nekoliko godina bila uz klub dok je on bio u prvoj tzv. 'SRJ' ligi.Druga organizovan navijacka grupa je bila Irvasi koji su pratili RK Pljevlja.To je bila mnogo ozbiljnija grupa od prve,uradjeni su salovi,clanske karte,ali RK Pljevlja zbog finansijskih problema se gasi tako da i grupa nestaje.Treca grupa je bila Pirati koji su postojali kao podgrupa Irvasa.Oni su takodje bili na istoku,a nastupili su na utakmici protiv Buducnosti sa poznatim transom PIRATI bijelim slovima na plavoj boji.Grupa je pratila tim nekolika mjeseca ali je zbog slabe organizacije i brojnosti i ona odustala.Cetvrta grupa koja je nastuplia prije 2-3 utakmice je United Miners.Grupa je od svih predhodnih najorganizovanija,napravljeni su salovi,transparent,a u planu su izrade majica,clanskih karti i jos nekolika transa.Uprava kluba mnogo pomaze Grupi,obezbijedila je salove,autobus za gostovanja,besplatan ulaz...Grupa broji oko 100 clanova,pa tako na utakmicama protiv Grblja i Petrovca klub je imao podrsku 100-tinjak vjernih navijaca.